تبادل
لینک هوشمند
در عصر ساسانیان اموات را در “برجهاى خاموشان ” می نهادند و پس از ریزش کامل گوشته استخوانها را در مسوجى می پیچیدند و در ستوندانها در آرامگاههایی که در کمره کوه حفر می کردند و یا در اتاقهای مخصوص تدفین جای می دادند.در ایران تنها ۲ ستوىان سنگی شناخته شده است که یکی از انها ستودان بیشاپور است که به نقوش برجسته مزین می باشد.حجاری آن بسیار ساییده شده و تقریبا فاقد طرح است . نیمرخ اشخاص بوسیله توده ای یکنواخت بر زمینه اى گود ترسیم شده است اگر این نقوش برجسته را از لحاظ شباهت با ستوندانهاى ساخته از گل پخته مقایسه کنیم در میابیم که آنها عبارتند از میترا و مهر در حالى که بر گردونه خود –که اسبان بالدار آنها را مى کشیدند – سوار است .خداى آتش و ربة النوع ناهید (آناهیتا) در آن به چشم می خورد .
نظرات شما عزیزان:
ادامه مطلب
