بنای کازرون چهارطاقی است کوچک و ویران که در حدود ده کیلومتر قبل از ورود به کازرون سمت چپ جاده شیراز به خلیج فارس و در مدخل دشتی که از کازرون – و از طریق جره – به فراشبند می‌رود واقع شده است،‌همان جایی که می‌دانیم مهرنارسه وزیر بهرام پنجم،‌مشهور به گور، چهارآتشکده بنا کرد. بدون شک چهارطاق کازرون یکی از آن چهار آتشگاه است . این آتشگاه که در اعماق دشت و در میان تپه‌های کوچکی که حصاری به شکل نیم‌دایره اطراف آن کشیده‌اند، بنا شده است از دور قابل رؤیت نبوده و بنابراین یک علامت نمی‌باشد و همانطور که آقای ماکسیم سیرو پیشنهاد کرده باید آن را به عنوان چهارطاق آتشگاه یک دهکده در نظر گرفت.




از طرفی قسمتی از دیواری که منطقه را محصور می‌کرده بازمانده است. در داخل حصار هنوز چاهی وسیع که به طرزی زیبا با سنگ ساخته شده دیده می‌شود و در نزدیکی این چاه یک گودی بر زمین وجود دارد که بدون شک محل استخری است که از میان رفته است . دراین بنا تکاملی در کاربرد سنگهای تراشیده به چشم می‌خورد واین احساس عجیب را به انسان می‌دهد که گویی یکپارچه ساخته شده‌است، نه قطعه قطعه .