برج میلاد ۴۳۵ متری چهارمین برج مخابراتی دنیاست و قرار گرفتن در این مرتبه حساسیت و توجه به اتمام کار آن را صد چندان می کند. سال ۱۳۷۰ وقتی بنا شد برجی بلند به عنوان نماد جدید شهر تهران با کاربری های مخابراتی و گردشگری در این شهر احداث شود حدود دو سال برای انتخاب مکان مناسب برای انجام این پروژه از میان ۱۷ مکان مورد نظر توسط تیمی از کارشناسان زمان سپری شد.
کارشناسان به بررسی گزینه های مختلف پرداختند و نهایتا تپه های گیشا برای این منظور انتخاب شد. کلنگ احداث برج میلاد در سال ۷۶ به زمین خورد و حالا در آغاز نیمه دوم سال ۸۷ در آستانه افتتاح فاز اول پروژه ای قرار داریم که به همت جمع زیادی از کارکنان پر تلاش این پروژه به نمادی از توانمندی مهندسان ایرانی تبدیل شده است.










یک گروه کارشناسی‌، برخی مقادیر‌، اوزان و مواد به کار رفته در احداث برج میلاد را به مقیاس‌هایی ملموس تبدیل کرده است. به گزارش خبرگزاری فارس، ارتفاع کل برج ‌ ۴۳۵ متر و معادل ۵/۱ برابر ارتفاع برج ایفل در فرانسه است‌. وزن برج میلاد ‌ ۱۶۱ هزار تن است و زیربنای آن به اندازه ۵/۵ زمین فوتبال است. ارتفاع‌ ۳۱۵ متری شفت بتنی برج نیز برابر با ارتفاع یک ساختمان ۱۰۵ طبقه است و دکل آنتن برج میلاد نیز با ۱۲۰ متر طول‌، معادل ارتفاع یک ساختمان ۴۰ طبقه است. وزن کل سازه ۱۶۱ هزار تن و معادل وزن ۳ هزار و ۵۷۸ تانک است‌. لابی برج نیز با زیر بنای ۱۵ هزار مترمربع معادل ۳ زمین فوتبال و زیر بنای ۱۲ هزار متر مربعی رأس سازه نیز برابر با ‌ ۵/۲ زمین فوتبال است. ۲۳۰ کیلومتر کابل در احداث برج به کار رفته که طول آن معادل مسافت تهران ـ شمال است‌. ۲۵ کیلومتر نیز متراژ لوله مصرفی در برج میلاد است که چیزی مساوی با ۵/۴ برابر ارتفاع قله دماوند محاسبه شده است. ۲ برابر محیط کره زمین نیز مقیاس به دست آمده برای ۸۰ هزار کیلومتر مسافت طی شده با آسانسورهای کارگاهی برج میلاد است. ۹ هزار چراغ و ۱۰۰ هزار پیچ نیز از دیگر مواد مصرفی در ساخت برج میلاد است که با یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر روز در این پروژه به کار رفته است. همچنین میانگین سنی مهندسان پروژه برج میلاد ۳۱ سال عنوان شده است و ۴۰ هزار نفر نیز از ابتدای زمان احداث تا‌کنون از این برج دیدن کرده‌اند.