ادامه مطلب
معمارکده2012 بزرگترین وبلاک تخصصی معماری
|
||
| در سال ۱۲۹۶ ه.ق، میرزا حسین خان سپهسالار دستور ساخت مسجدی را داد که اکنون، از زیباترین بناهای شهر تهران به شمار میرود. طراحی مسجد را ممتحنالدوله به عهده گرفت و معمار آن حاج حسن قمی بود. ساخت هسته اصلی بنا نزدیک به پنج سال به درازا کشید، اما عمر سپهسالار چندان نپایید که مسجد ساخته شده را به چشم ببیند. در دورههای بعدی، تکمیل بخشهایی از مسجد همچنان ادامه یافت که در سال ۱۳۲۰، در محل گلخانه قدیمی، تالاری ساخته شد که امروز مجموعه دارالقرآن است. در سال ۱۳۴۲، استاد لرزاده تغییراتی در شبستان زمستانی ایجاد کرد و در سال ۱۳۷۵ ، نیز مهندس سعیدی گنبد اصلی را اساسی مرمت کرد. وجه دیگری که به این مجموعه اهمیتی دو چندان میبخشد کتابخانه مسجد است که در سال ۱۲۹۷ ه.ق، سپهسالار با خرید کتابخانه ۴۰۰۰ نسخهای اعتضادالسلطنه آن را پایهگذاری کرد. هم اینک، گنجینهای با بیش از ۴۲۰۰ کتاب خطی به خط مؤلفان و نزدیک به ۱۰۰۰۰ کتاب چاپ سنگی در این کتابخانه موجود است.
طراحی این مسجد با الهام از بهترین نمونههای پیش از آن، همچون مسجد سید و مسجد حکیم اصفهان، تحول یافته است ، در واقع تلفیقی از سبک معماری مساجد ایرانی و مساجد شهر استانبول می باشد . گنبدخانه مسجد سپهسالار تحولی در معماری مساجد به شمار میرود. چلیپای بزرگی با ابعاد ۴۵ * ۴۵ متر گنبد اصلی را با دهانه ۱۵ متر در مرکز قرار داده است. در قسمت جنوبی، بیننده فضای بزرگ بدون ستونی را میبیند. سبکی این فضا را حتی، جرزهای عظیمی که گنبد روی آن قرار گرفته مخدوش نمیسازد. چهار گنبد کاربندی با قاعده مستطیل، بالهای چلیپا را پوشش دادهاند. در نمای بیرونی نیز این چهار گنبد سلسله مراتبی در حرکت به سمت گنبد اصلی با ارتفاع ۲۵ متر به وجود می آورد.
حیاط مربع مدرسه سپهسالار با چهار ایوان، ایدهآل مسجدسازی ایرانی است. انبار این حیاط ۶۲ در ۶۳ متری میباشد که از چهار جهت دو طبقه ساخته شده است و ۶۰ حجره در دو طبقه برای سکونت طلاب علوم دینی وجود دارد. شبستان تابستانی که از ترکیب ایوان جنوبی، نبدخانه و سه گنبد جنبی و دو گوشواره تشکیل شده است، بزرگترین و دیدنی ترین فضای مسجد است. در واقع این قسمت از بنا موجب تمایز آن با دیگر مساجد شده و آن را در ردیف آخرین شاهکار معماری دوره سنتی قرار داده استادامه مطلب نوشته شده در تاريخ دو شنبه 24 مهر 1391برچسب:مدرسه سپهسالار تهران, مدرسه, سپهسالار تهران, توسط هادی(ماهان)پورآخوند
مدرسه سپهسالار تهران فعالیتهای آموزشی، از جملهی آموزش خط و کتابت، از همان آغاز گسترش اسلام در مساجد صورت میگرفت و زمان پرداختن بدان به نحوی بود که موجب بروز اشکال در فعالیتهای عبادی نمیشد. برخی از علما حتی در منزل خود به تدریس میپرداختند،اما گسترش فعالیتهای متنوع آموزشی و مذهبی موجب شد که مراکز خاص دیگری برای آموزش علوم مذهبی و سایر علوم مربوط با آن شکل گیرد. بیتالحکمه، یکی از نخستین مراکز علمی و فرهنگی بود که گویا در اوایل قرن سوم هجری قمری در بغداد تأسیس شد (۱) بغداد در این دوره از مراکز مهم علمی به شمار میرفت، و گفتهاند که در بازار شهر حدود یک صد دکان کاغذفروشی (وراقی) و صحافی وجود داشت (۲). با وجود آنکه واژهی مدرسه در اشعار دعبل خزاعی، شاعر قرن دوم هجری قمری، به کار رفته است، اما اطلاع روشنی از اینکه ساختار مستقلی به نام مدرسه نیز در آن دوره شکل گرفته باشد در دسترس نیست (۳). در اواخر قرن سوم هجری قمری، به تدریج مراکزی با عنوان «دارالعلوم» از سوی علما و امرا تأسیس شد و تفاوت عمدهی آنها با کتابخانهها در این بود که نه تنها برای امر تعلیم، بلکه برای اقامت طلایی که بعضا از شهرهای دور راهی مرکزی علمی میشدند تسهیلات و از جمله اقامتگاههایی در نظر میگرفتند (۴) با طراحی و احداث مساکن ساده، آن هم در کنار فضاهای آموزشی، نوع ویژهای از آموزشگاهها که تلفیقی از سکونتگاه و فضای آموزشی بود، شکل گرفت و به تدریج الگوی طراحی مدرسههای علمیه گردید و تکامل یافت. گویا از اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم هجری قمری بود که مکانهایی به نام مدرسه ساخته شد و در همین دوره است که احداث مدرسهای را در آمل به ناصر کبیر (متوفی ۳۰۴ ه.ق) و نیز داعی صغیر که از فرمانروایان علوی این خطه بودند نسبت دادهاند (۵). در قرن چهارم هجری قمری، چندین مدرسه در قلمرو حکومت غزنویان و نواحی دیگر ساخته شد که در آثار تاریخی و ادبی بدانها اشاره شده است (۶) اما اثری از ساختمان هیچ یک باقی نمانده است تا بتوان به خصوصیات معماری آنها پیبرد. اسنادی از دو مدرسه متعلق به دورهی سلجوقی وجود دارد که نشان میدهد طرح نخستین مدرسهها با الهام از طرحهای خانههای درونگرا بوده که بعدها دچار دگرگونیهایی نیز شده است. از مدارس نظامیهی ساختهی خواجه نظامالملک طوسی که از نخستین مدرسههای بزرگ و سازمانیافته به شمار میآید نقشهای باقی نمانده است، در حالی که مدرسهی مستنصریهی بغداد (ساختهی قرن هفتم هجری قمری) هنوز باقی است. به ظن قوی، به هنگام احداث بنای مذکور، مدرسهی نظامیهی بغداد نیز معمور و مورد استفاده بود، لذا با عنایت به پیشینهی مدارس نظامیه و ویژگیهای معماری آها، قاعدتا باید مدرسهی مستنصریه را با الهام از خصوصیات معماری مدرسهی نظامیه ساخته باشند. ادامه مطلب نوشته شده در تاريخ یک شنبه 23 مهر 1391برچسب:مسجد, مدرسه, مدرسه ی حکیم هاشم, مدرسه ی حکیم باشی, آقا محمود, مدرسه ی معیرالممالک, مدرسه ی مروی, مدرسه ی فیلسوف الدوله, مدرسه ی مشیرالسلطنه, مدرسه ی سپهسالار قدیم, توسط هادی(ماهان)پورآخوند
| |
تمامی حقوق این وبلاگ محفوظ است | طراحی : |