رنک الکسا

نیاز بشر به تزئینات همان قدر قدیمی است که نیاز بشر به محافظت فیزیکی اولین نمونه های معماری بشر نیز تزئین یافته بودند. اما تزئین به معنی، زیباترساختن بنا نبوده بلکه تزئینات بیشتر در ارتباط با خود بنا و یا با اشخاص بوده اند و جنبه ی استعاره ای و نمادین داشته اند . وظیفه ی این تزئینات این بوده است که، بیان ایده ی اصلی ساختمان را به قسمتهای غیر ساختاری ساختمان نیز تعمیم دهند .

ایمان داشتن به یک نما می تواند تا جائی پیش برود که برای آن نماد قدرتها و نیروهائی را قائل شود که در عالم واقعیت فاقد آنهاست . محتوای ذهنی در اینجا اهمیتی بیش از ادراک بصری دارد .

در فرهنگ روم باستان تزئین وسیله ای است برای بدست آوردن آنچه که با سازه قابل تحصیل نبود و این فضا نبود – چنانچه در معماری مدرن هست – که نقش اصلی را بازی می کرد بلکه مطلب اصلی محتوای ذهنی بود و برای نشان دادن این مطلب استفاده از هر وسیله ای آزاد بود .



ساختمانها تا دوران باروک همیشه یک مجموعه هنری بودند . یعنی تمامی هنرمندانی که درایجاد ساختمان سهیم بودند سهمی برابر داشتند وتمامی رشته های هنری نیز نه تنها مهم بودند بلکه صرفنظرکردن از هریک ازآنها نیز امکان پذیر نبود .

تزئینات مربوط به آن دوره ها ، به چشم ما بی محتوا وغیرقابل فهم می آیند . به این دلیل است که ما امروزه تزئین را بصورت چیزی مستقل نگاه میکنیم وآنرا یک ” ضمیمه ” میدانیم که اگر اصلا غیر ضروری نباشد وجودش چندان ضرورتی هم ندارد .

تزئینات ساختمان امروزه مارا بیاد یک عکس آویخته شده یا یک مجسمه ی ساخته شده دریک ساختمان میاندازد. اما یک ساختمان سابقا یک مجموعه واحد بوده است که ازپی تا کوچکترین جزئیات تزئینی، شامل همه چیز می شده است و تمامی این واحد درخدمت واقعیت بخشیدن به یک ایده اصلی بوده است . طبیعی است که یک بنا درآن زمان نیز تشکیل شده بود از قسمتهایی که ازنظرسازه ای ضروری بوده اند وقسمتهایی که ازاین جنبه ضرورتی نداشته اند . اما این دو قسمت با هم ایجاد کننده کل ساختمانی بوده اند که نشانگر یک سبک بود واین سبک بدون یکی ازاین دوبخش قابل تصورنبود. البته سهم این دو قسمت درکل باهم همیشه برابر نبوده اند ونسبت آنها دردورانهای مختلف وازمنطقه ای به منطقه ای دیگرتغییرمیکرده است .