تبادل
لینک هوشمند
مسجد اعظم سامرا (متوکل)، از مشهورترین بناهای دوران حکومت عباسیان به شمار می آید. این مسجد بین سالهای ۲۳۷-۲۳۳ هجری قمری، به دستور خلیفه متوکل در زمینی به مساحت ۴۴۰ * ۳۷۶ متر بنا نهاده شد و تا سالهای اخیر، بزرگترین مسجد جهان اسلام به شمار می آمد. هر چند که در جریان مطالعاتم به مطلبی بر خوردم که سال احداث بنا را ۲۲۷-۲۲۱ هجری، در زمان خلیفه مستعصم عنوان کرده و تاریخ ۲۳۷ – ۲۳۳ هجری را مربوط به دوره بازسازی و بزرگ کردن مسجد در دوران متوکل دانسته بود. در درون زمین مسجد، یک مستطیل دیگر با ابعاد ۲۴۰*۱۵۶ متر با دیوارهایی به ارتفاع ۱۰ متر و ضخامت ۲.۶۵ متر محصور شده و با مناطق خالی بزرگی به نام «زیاده» از اولی جدا می شود که از این مناطق به عنوان انباری، آبریزگاه و وضوخانه استفاده می شده است. امروزه از این مسجد تنها دیوار بیرونی و مناره حلزونی شکل معروف آن با نام ملویه، بر جای مانده است.
صحن میانی مسجد را رواق هایی در بر گرفته که بزرگترین آنها رواق قبله در سمت جنوب است. این رواق شامل ۲۴ ردیف ستون های ۸ ضلعی بوده است که در امتداد جهت قبله قرار گرفته اند. رواق های شرقی و غربی، هر یک ۴ ردیف و رواق شمالی ۳ ردیف ستون داشته اند. ویژگی دیگر این بنا، فقدان محراب به شیوه متعارف آن است که با ۳ ورودی طاقدار جایگزین شده است و ورودی میانی عریض تر است.
ادامه مطلب
