آشنا شدن با دیدگاه نویسندگان جوامع پیرامون ما نسبت به ثروت های فرهنگی- تاریخی خودشان، بهخصوص آنهایی که زمینههای تاریخی و فرهنگی مشترکی نیز با ما دارند، میتواند برای ما هم جالب باشد.
اما اگر نویسندهای خود پیشینهی آموزش معماری داشته باشد و از سوی دیگر در آثارش ارجاعات فراوانی به تاریخ هنر و معماری دیده شود، دیدگاههای او در مورد معماری جدید و روند از میان رفتن بافت قدیمی شهرها میتوانشد قابل تاملتر باشد.
اورهان پاموک، نویسنده ترک و برنده جایزه ادبی نوبل به سال ۲۰۰۶ ، بخش مهمی از آثارش حاصل کندوکاو او نه فقط در تاریخ، بلکه در تاریخ هنر است. نویسندهای تیزبین که از جذابیتهای غوطه خوردن در تاریخ هنر، نقاشی و معماری به نفع پیشبرد داستان خود استفاده میکند.
ادامه مطلب